November

November
November feestmaand, in ons gezin dan, ik was jarig en Paris wordt het. Mijn feestje hadden we afgelopen zaterdag, geen springkussen en ook geen clown, wel een dj in de woonkamer (alle meubels tijdelijk in een andere kamer) een bar in de tuin, hapjes in de keuken en sprookjesachtige feestverlichting in die enorm hoge bomen in onze tuin. Geen regen gelukkig en wel stroom. En ook mensen, die het naar hun zin hadden en gingen dansen, dat kwam vooral op gang nadat wij onze danslesact hadden gedaan. Geslaagd feest! Volgende week vrijdag is Paris aan de beurt. Samen met nog 2 vriendjes, omdat het gros van de jongens in de klas in november jarig lijkt te zijn (en geen enkele ouder zin heeft om elk weekend van feest naar feest te moeten chauffeuren). Lekker buiten, met een waterglijbaan, voetbalspelletjes, film kijken en dan marshmallows boven het kampvuur. Hoop dat dat ook leuk gaat worden.

Wat natuurlijk ook heel feestelijk is, is dat er vanavond weer bezoek komt! Tante Mariette en Fulco. Fulco gaat morgen meteen door op ‘veldbezoek’, voor een van Marten z’n projecten is een ontwerpwedstrijd uitgeschreven onder studenten. Die gaan dit weekend de locatie bezoeken en Fulco gaat mee en helpen begeleiden in het begin van het traject. En wij gaan dit weekend dan met Mariette naar Jinja.

Zonsverduistering
Daar hebben we helaas niet zoveel van meegekregen omdat we niet de goede brillen hadden. Wel werd het schemerachtig donker midden op de dag. Maar dat was het.. Volgende keer toch beter naar de plek gaan waar het 100% verduistert.

Werk
Met mijn werk loopt het lekker door, het was even rustig in oktober en dat is dan eigenlijk een beetje onrustig.. Gaat er wel weer iets nieuws komen? En ja, dan natuurlijk op 1 dag komen er ineens meerdere dingen voorbij. Een heel leuke organisatieklus, start hopelijk in december en straks heb ik een vervolgafspraak met een ontwikkelaar die een haalbaarheidstudie wil voor een appartementencomplex dat bijna wordt opgeleverd. Heel fijn dus. Verder lopen mijn mentorklussen ook lekker door. Een van de twee is echt grote stappen aan het maken, ik kan het verschil zien tussen de eerste ontmoeting en hoe ze er nu voorstaat. Heel leuk om te zien, vooral ook omdat ze het eigenlijk allemaal zelf heeft gedaan, wij spreken eens in de twee weken af, en dan gaan we door allerlei zaken heen waar ze op dat moment mee zit. En daarna komt zij in actie. Nu heeft ze al 23 opdrachtgevers, ben best een beetje trots op wat ze voor elkaar krijgt.

Alles koek en ei?
Nou er zijn ook wel dingen die lastig gaan hoor. Sommige daarvan zijn grappig. Bijvoorbeeld het waterbedrijf wat al maanden geen werkende printer heeft en dus geen rekeningen meer bezorgt. Maar wel dan na een tijd op hoge poten aan het hek staat met ‘wij gaan u afsluiten want u heeft niet betaald’. ‘hmm, maar we weten helemaal niet wát we moeten betalen’. ‘oh nou dan laat maar, maar je moet wel snel naar de office komen om te betalen’. Of de electriciteit die na de laatste powercut minder intens is, sommige dingen laden bijvoorbeeld niet meer op. Maar, kan dat eigenlijk wel? Enne vooral.. hoe krijg ik dit uitgelegd aan een helpdeskmedewerker? Die zijn 9 van de 10 keer toch al niet te verstaan, omdat of de lijn heel erg kraakt of je hebt iemand aan de lijn die zo’n enorm accent heeft dat ik werkelijk niets begrijp van wat ze wil zeggen. Wat niet grappig is, is onze internet provider.. Je betaalt hier per GB die je gebruikt, en de laatste weken verdwijnen er soms ineens GB, maar bijvoorbeeld ook midden in de nacht als wij niet online zijn. Worden we gehackt? Of wat gebeurt er. Niemand weet het, maar het komt er op neer dat wij er gewoon voor op mogen draaien. Beetje vreemd. Ik ben inmiddels al bijna 2 maanden met de helpdesk in de weer, maar het lukt niet echt om een oplossing te vinden.

En wat blijft hangen hier is de nasleep na Westgate. Zo lopen er sinds die gebeurtenis 24/7 gewapende politiemannen op het schoolplein (!), beetje vreemd is het wel. De kinderen vinden het eng ‘maar ook wel stoer’, en natuurlijk wennen ze er ook gewoon aan. Maar of dat nou zo leuk is, om te wennen aan gewapende mannen om je heen? Af en toe slaat de paniek weer toe als er een (vals) terror alert is. Je houdt er toch rekening mee, je weet niet hoe serieus je dat soort dingen moet nemen. De malls in Kampala hebben er wel onder te lijden.

En dan de pantomime
Over 3 weken is het al zover, dan hebben we de première. Ik geloof niet dat ik ooit in een stuk heb meegedaan waar we 3 weken voor de première nog zoveel los zand hadden.. Aan Marten de schone taak om daar een mooi kasteel van te bouwen. Met een paar heel sterke pijlers, maar toch ook een grote club mensen die minder gemotiveerd zijn dan je zou denken. Te laat komen, hun tekst niet kennen, zitten te sms-en tot de minuut voor ze on stage moeten. Heel apart, en eigenlijk blijven we ons hoofd erover breken ‘waarom?’. Iedereen doet het toch omdat hij dat wíl..? Maar goed, we hebben ook veel lol, een deel van de club is heel erg betrokken en leuk! Ik ben zeer benieuwd.

Last but not least, de man met de baard. Sja, dat leeft dus niet echt hier. We hebben geen tv, dus ook geen sinterklaasjournaal. Ga je dan ineens uit het niets een schoen zetten? Of helemaal niks doen. Moet nog over nagedacht worden. Bij Brood (de NLse bakker in Kampala) kunnen de kinderen pepernoten gaan bakken! Toch een beetje in de stemming komen dan.

Geen foto's dit keer.. Heb m'n telefoon laten vallen en de camera is nog steeds niet echt goed. Volgende keer weer!