allerlaatste Kampala blog
Door: Inger
Blijf op de hoogte en volg marten
29 Juni 2016 | Oeganda, Kampala
Het blog lijkt niet echt heel levend meer.. maar nu we op het punt staan om voor de echt te vertrekken uit Oeganda toch een mooi moment voor een paar laatste woorden. Laatste woorden na een verblijf van 3,5 jaar in dit mooie en fijne land. Waar we echt een ontzettend goede tijd hebben gehad, alle vijf. Met leuke maar natuurlijk ook minder leuke moment, waar we op heel veel mooie tripjes zijn geweest en veel bijzondere nieuwe vrienden hebben gemaakt! Waar we Engels (en een beetje Frans) hebben geleerd, maar ook gesport hebben, gespeeld, getoneeld, gewerkt (in willekeurige volgorde). Maar ook gewoon boodschappen moesten doen en op tijd opstaan om naar school te gaan, en ook gewoon de was doen en opruimen. Want het lijkt dan wel of het hier altijd avontuurlijk is, maar we hadden ook een heel alledaags bestaan natuurlijk. Gelukkig maar!
En nee het is niet allemaal geweldig hier, alhoewel je tegen het afscheid aan altijd meer de positieve kanten ziet. Maar de verkiezingen waren niet leuk, de resultaten nog minder. Het verkeer blijft een chaos en de rijstijl van de gemiddelde chauffeur is ook nog niet echt om over naar huis te schrijven (dat doe ik nu dus ook niet). Er is nog steeds corruptie, de stroom valt regelmatig uit, er is malaria en bilharzia, bepaalde relaties zijn nog altijd niet toegestaan en de politie is hier verre van je beste vriend. Maar ondanks al dat, is Kampala een fijne stad om in te wonen, en dat hebben we al die jaren met veel plezier gedaan.
En nu is het moment dus daar om dag te zeggen, om in te pakken, weg te gooien, te verkopen, nog eens dag te zeggen, een feestje te hebben, nog meer weg te gooien en nog een keer dag te zeggen. Vandaag pakken de verhuizers alles in. Morgen komt de container en begint de reis huiswaarts. Ik zit op de enige bank die niet ingepakt gaat worden. Rare weken nu, met een lach en een traan. Een laatste playdate met de vrienden die toch wel heel erg gemist gaan worden. Nog een keer naar dat lekkere restaurant. Nog een laatste wandeling met onze lieve hond. De laatste nacht in dit fijne huis. De laatste avond op dit geweldige terras. De laatste werkdag. De laatste schooldag. De laatste zwemles. Mijn laatste sportles. De laatste keren wakker worden en zeker weten dat het vandaag ook gewoon weer een prachtige zonnige dag gaat worden. Ja we gaan het missen. Nogal zelfs. Alle vijf.
Maar, gelukkig ook weer zin in Rotterdam. Alhoewel dat nu nog heel ver weg lijkt. Door alle hectiek hier is er nog weinig plek voor gedachten over Nederland. Maar toch een korte update. Marten heeft een baan gevonden bij Cordaid en hij begint meteen de dag na thuiskomst. Hij heeft dit jaar een zomervakantie van welgeteld 1 dag. Wat een geluksvogel. Niet echt. Maar goed, wel een heel leuke job dus dat is belangrijker dan een paar weken vrij. De kinderen gaan ook meteen aan de slag, nog even een weekje meedraaien op hun oude school in Rotterdam voor ze 6 weken zomervakantie hebben. En ik? Oh ik ga gewoon verder met mijn expat vrouwen bestaan en wijn drinken met vriendinnen ;-). Nee hoor. Ik ben ook aan het solliciteren en heb zelfs al een paar gesprekken in de eerste week van juli. Dus dat is hoopgevend en ook leuk. En verder hebben we in juli en augustus zeeën van tijd om jullie allemaal te zien en spreken.
En dat is een fijn vooruitzicht! Dus: tot dan dan!
En nee het is niet allemaal geweldig hier, alhoewel je tegen het afscheid aan altijd meer de positieve kanten ziet. Maar de verkiezingen waren niet leuk, de resultaten nog minder. Het verkeer blijft een chaos en de rijstijl van de gemiddelde chauffeur is ook nog niet echt om over naar huis te schrijven (dat doe ik nu dus ook niet). Er is nog steeds corruptie, de stroom valt regelmatig uit, er is malaria en bilharzia, bepaalde relaties zijn nog altijd niet toegestaan en de politie is hier verre van je beste vriend. Maar ondanks al dat, is Kampala een fijne stad om in te wonen, en dat hebben we al die jaren met veel plezier gedaan.
En nu is het moment dus daar om dag te zeggen, om in te pakken, weg te gooien, te verkopen, nog eens dag te zeggen, een feestje te hebben, nog meer weg te gooien en nog een keer dag te zeggen. Vandaag pakken de verhuizers alles in. Morgen komt de container en begint de reis huiswaarts. Ik zit op de enige bank die niet ingepakt gaat worden. Rare weken nu, met een lach en een traan. Een laatste playdate met de vrienden die toch wel heel erg gemist gaan worden. Nog een keer naar dat lekkere restaurant. Nog een laatste wandeling met onze lieve hond. De laatste nacht in dit fijne huis. De laatste avond op dit geweldige terras. De laatste werkdag. De laatste schooldag. De laatste zwemles. Mijn laatste sportles. De laatste keren wakker worden en zeker weten dat het vandaag ook gewoon weer een prachtige zonnige dag gaat worden. Ja we gaan het missen. Nogal zelfs. Alle vijf.
Maar, gelukkig ook weer zin in Rotterdam. Alhoewel dat nu nog heel ver weg lijkt. Door alle hectiek hier is er nog weinig plek voor gedachten over Nederland. Maar toch een korte update. Marten heeft een baan gevonden bij Cordaid en hij begint meteen de dag na thuiskomst. Hij heeft dit jaar een zomervakantie van welgeteld 1 dag. Wat een geluksvogel. Niet echt. Maar goed, wel een heel leuke job dus dat is belangrijker dan een paar weken vrij. De kinderen gaan ook meteen aan de slag, nog even een weekje meedraaien op hun oude school in Rotterdam voor ze 6 weken zomervakantie hebben. En ik? Oh ik ga gewoon verder met mijn expat vrouwen bestaan en wijn drinken met vriendinnen ;-). Nee hoor. Ik ben ook aan het solliciteren en heb zelfs al een paar gesprekken in de eerste week van juli. Dus dat is hoopgevend en ook leuk. En verder hebben we in juli en augustus zeeën van tijd om jullie allemaal te zien en spreken.
En dat is een fijn vooruitzicht! Dus: tot dan dan!
-
29 Juni 2016 - 10:39
Attie Luteijn:
Goede reis!! -
29 Juni 2016 - 11:55
Hester:
ontroerend verslag! Afscheid is altijd lastig......goede reis en welkom terug !
-
29 Juni 2016 - 13:29
Marjo:
Heb een goede reis. Lijkt me raar om in je eigen, maar toch een paar jaar oudere huis terug te zijn. De overgang is immens (onze ervaring van heel veel jaren geleden), maar alles is weer zomaar gewend!
Welkom terug thuis in Rotterdam.
Sterkte, liefs, zoen, Marjo
-
29 Juni 2016 - 14:14
Peter Andringa:
Wat een energie spat er vanuit de laatste blog. Ik verheug me erop jullie weer te zien. Groet, Peter -
29 Juni 2016 - 14:37
Nynke:
Leuk om nog even iets uit Kampala te horen. Succes met het afscheid, goede reis, succes met acclimatiseren in R'dam en fijne zomer! -
29 Juni 2016 - 17:15
Emmy:
ja wat gaat het toch weer snel ,en het afscheid daar is ook niet leuk maar wij wensen jullie een goede reis naar Holland ,en dan hier weer aan de slag met zijn allen ,
we zullen jullie vast wel weer eens zien ...gr...jan en Emmy... -
29 Juni 2016 - 19:15
Barbara:
Zo leuk dat Marten mijn nieuwe collega wordt. Bij Cordaid zijn ze blij met zijn komst. Veel succes met afscheid nemen en wennen. En tot gauw?! -
29 Juni 2016 - 19:29
Sytske :
Mooi opgeschreven! Spannend hoor, weer terug emigreren naar je eigen land. Ik ben heel benieuwd hoe jullie dat gaan ervaren. Jammer dat we elkaar net mislopen, maar ik kijk ernaar uit om jullie volgende keer te zien. En als je behoefte hebt aan zon zijn jullie natuurlijk welkom hier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
