Eerste schooldag en werk

Eerste schooldag
Het is zover, school is ook hier begonnen. Afgelopen dinsdag zijn Paris, Leto en Juno voor de eerste keer naar school geweest op de Ambrosoli International School. Allemaal heel anders dan in Nederland, en niet alleen omdat iedereen hier Engels praat. Maar zo ongeveer alles is anders! In plaats van een schoolbel klinkt om 8uur de Afrikaanse trommel. En in plaats van dat je dan naar je lokaal gaat, ga je met je klas in een rij staan op het grasveld. Dan word je toegesproken door een van de juffen en zing je bijvoorbeeld samen een lied (als je dat al kent natuurlijk, anders luister je gewoon), en pas daarna ga je naar de klas. Je meester of juf noem je ‘teacher’ en als je gaat lunchen haal je geen brooddoos uit je tas, maar ga je warm eten halen in de keuken en dat eet je dan buiten in de kantine samen op. Gymen heet hier PE (Physical Education) en dat doe je hier (natuurlijk) buiten en ook zwemles is gewoon in het zwembad buiten (in het hotel naast de school). Verder zit je niet de hele dag op een stoel aan je eigen tafel, maar ook heel vaak samen op de grond. In kleermakerszit op het vloerkleed. En dat allemaal in je schooluniform! Want iedereen heeft hier dezelfde kleren aan, elke dag. Alleen als je gaat sporten doe je iets anders aan, maar dat is eigenlijk ook een soort uniform. En dan, als klapper op de vuurpijl, praat iedereen Engels tegen je! Dat is inderdaad niet niks.

Paris, Leto en Juno zijn nu 2 dagen geweest, ze vonden en vinden het allemaal best spannend maar zijn heel stoer, alle drie! Af en toe vloeit er een traan, want soms is het wel heel veel allemaal, maar het grootste deel van de dag doen ze gewoon mee. Heel veel dingen begrijpen ze nog niet, maar waar dat kan, doen ze gewoon na wat de klasgenoten doen. Paris kan natuurlijk al goed lezen, dus soms vertaalt zijn teacher Panu iets voor hem vanuit het Engels naar Nederlands op de computer, of er komt een ander kindje in de klas helpen dat wel Nederlands en Engels kan. Leto probeert het allemaal met haar teacher Steve op te lossen, dat is soms wel lastig, want als je moet leren lezen en schrijven en dat dan ook nog in een andere taal. Dat is heel heel hard werken. Juno zit bij teacher Sarah en zij zegt dat Juno goed mee doet en ook al een vriendinnetje heeft in de klas. Ze probeert al wat Engelse woorden na te zeggen en we hebben nu wat kaartjes met plaatjes van de juf gekregen. Als ze dan bijvoorbeeld moet plassen of verdriet heeft, kan ze dat kaartje aan de juf laten zien. De school zorgt heel goed voor de kinderen en er zijn gelukkig best wel veel andere kinderen die Nederlands kunnen, dus als het echt even niet meer lukt kunnen ze ergens hulp gaan halen.

En dan was er vanmiddag ook nog eens Nederlandse school. Nog meer leren! Eerst hadden ze er eigenlijk alle drie niet zo’n zin in. Als je al van 8 tot 14 op school hebt gezeten, ben je het ook wel beu. Maar wat bleek, het was heel leuk! En ontzettend fijn om weer even gewoon Nederlands te kunnen praten, lezen en schrijven. En -niet onbelangrijk- te merken dat je nog even slim bent als daarvoor, maar dat je de taal gewoon nog niet kent. Dus ook al was het een lange dag, dat Nederlands was zo vervelend nog niet.

Nog 2 dagen en dan is het weekend, en daar zijn we al bijna wel aan toe ook..

Werk
En dan volgende week begin ik zowaar met mijn eerste baan! Nou ja baan, het is een freelance klus. Toevallig in gerold. Vorige week waren we op bezoek bij vrienden en toen vertelde zij dat ze bezig was met het schrijven van een voorstel voor een startende club vrijwilligers die assistentie wilden bij de professionalisering van hun organisatie. Ik gaf aan dat zoiets mij ook heel leuk en interessant leek, en dat het aansloot bij mijn ervaring. De week daarna belde ze of ze mij in haar voorstel op mocht nemen en nog een dag later was de deal beklonken. Volgende week hebben we een startbijeenkomst.
Nou dat ging wel heel snel. Sneller dan gedacht (en gehoopt..). Dus voorlopig even geen sherry drinken bij het zwembad. Ach dat komt nog wel. Ben nu heel blij dat het zo makkelijk ging en heb ook zin om op deze manier al een beetje in Kampala bekend te raken, mensen te ontmoeten en te zien wat er zoal speelt.
Wordt vervolgd dus.