Een maand later - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van marten inger - WaarBenJij.nu Een maand later - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van marten inger - WaarBenJij.nu

Een maand later

Door: Inger

Blijf op de hoogte en volg marten

30 September 2014 | Oeganda, Kampala

Alweer een maand terug in Kampala. Allemaal weer terug aan het werk, naar school, aan het sporten en bijna ook weer tonelen. Hoog tijd voor een update dus.

Een week nadat ik mijn opgetogen ‘hoera we zijn’ er weer bericht had geplaatst, hebben we een flinke domper gehad met personeel hier. Toen we thuiskwamen zagen we namelijk dat er een deuk in de auto zat, die er -wisten we vrij zeker- nog niet was toen we weg gingen. Geen van de guards wist wat er gebeurd was, terwijl ze nog wel elke dag de auto hadden gecontroleerd.. Teresa gevraagd of iemand aan haar de sleutel van de auto had gevraagd. Nee dat niet, maar wel wilde ze even kwijt dat John (onze ‘inwonende’ guard) ineens een sleutel van haar kamer bleek te hebben, terwijl hij 1,5 jaar had volgehouden dat hij die niet had. En of ik wel zeker wist dat hij niet ook een sleutel van ons huis had. Dat wist ik niet zeker, dus de landlady gevraagd en die zei dat John inderdaad een sleutel had (gehad). Diezelfde dag kwam guard Moses met het verhaal dat hij van anderen had gehoord dat ze John in onze auto hadden zien rondrijden tijdens onze afwezigheid. Huh? Dat is raar, dat zou dan dus betekenen dat hij a: ongeoorloofd in ons huis is geweest, b: zonder toestemming in onze auto heeft gereden, en c: de auto doodleuk met een lege tank en een deuk erin weer heeft geparkeerd. Ik navraag gedaan bij buurguards, en ja hoor ook die bevestigden dat ze John in de auto hadden gezien. Nou ja!! Daar zit niks anders op dan ontslaan. Dus dat hebben we gedaan, gezegd ga maar weg, doe je kamer op slot, geef ons de sleutel, en meld je binnenkort maar als je je spullen wil komen halen.
Toen is hij (%^%$%(($$££”£) naar de politie te gaan om ons aan te klagen (inderdaad: ^%!£$”£$”^) en te zeggen dat hij al 3 maanden niet betaald was (een grote leugen) en dat wij zijn spullen niet terug wilden geven (ook een leugen). Maar goed, wij hebben nooit een handtekening voor betaling van salaris gevraagd, domdom, en dat betekende dat wij aan het kortste eind trokken. Marten heeft uuuuuuren met de LC (Local Chairman) vergaderd en uiteindelijk een schikking getroffen. Dus ja, zo werkt de maatschappij hier, je belazert iemand, zegt tussen neus en lippen nog even ‘I am a relogious man’, aaargh helemaal erg, en gaat er ook nog eens vandoor met een oprotpremie. En dan moet ik weer denken aan hoe ik aan zijn ziekenhuisbed heb gezeten in april nadat hij met zijn brommer was aangereden.. Oeioei, flinke deuk geslagen in het vertrouwen. Inmiddels is het 4 weken geleden, alle sloten zijn vervangen, John is uit de wijk gejaagd, en de woede is weer wat gezakt, alhoewel ik het wel weer op voel komen als het nog eens zo opgerakeld wordt.. We hebben nu een nieuwe guard, die een veel betere tuinman is, lekker met Paris voetbalt, dus al met al niet slecht zo. Maar toch..

Gelukkig ook genoeg positieve dingen. Mijn zus was bijvoorbeeld weer op bezoek. Al voor de 3e keer, ze was hier voor een opdracht en we hebben zelfs samen in een project gewerkt, erg leuk! Marten heeft het goed op zijn werk, is weer een paar keer op pad geweest om projecten te bezoeken en de bouw van een van de colleges is inmiddels gestart. De kinderen hebben het naar hun zin op school, er wordt veel gesport (met name door Paris) en gespeeld.

Afgelopen weekend hadden Leto en Juno samen hun verjaardagsfeest. Erg gezellig met al die kinderen, spelletjes gedaan en geknutseld, en natuurlijk taart, cadeaus en slingers. Bij mijn werk gaat het een beetje op en neer, de ene week is druk en vol met afspraken, de andere week is het minder. Om die gaten op te vullen ben ik online studie(s) aan het doen, erg leuk en meestal interessant. Alhoewel sommige professoren wat sloom zijn, maar je kunt je online college dan op 1,25 speed afspelen, dat is handig!

Binnenkort start toneel weer. We hebben toch maar besloten om wel weer mee te doen. Het blijft een leuke hobby, en nu we beter weten wat we kunnen verwachten is het waarschijnlijk ook anders dan vorig jaar toen we in een wespennest bleken te stappen. Of ja, vooral Marten toen omdat hij regisseerde. Dit jaar allebei meespelen, de rollen moeten nog verdeeld worden, dus dat is nog even spannend.

  • 30 September 2014 - 19:05

    Marion:

    Wij vinden het verhaal van de niet nader-te-noemen persoon te STOM voor woorden
    en de foto's super LEUK!!!
    liefs uit Zeewolde!


  • 30 September 2014 - 22:00

    Anneke Besemer:

    Lieve allemaal, Leuk om alles weer te lezen, minder leuk verhaal over John.......
    Wij zijn lekker een weekend in Zeeland geweest bij je jarige mama in de buurt, gezellig gegeten met Karen en de meisjes! En gaan binnenkort naar Sytske en Wouter!!
    liefs Cees Jan en Anneke

  • 03 Oktober 2014 - 00:24

    Sannepanne:

    Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaggjhhhhhhgggagaghgh!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oeganda, Kampala

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

29 Juni 2016

allerlaatste Kampala blog

02 Januari 2016

2016!

20 September 2015

Het nieuwe jaar is begonnen

17 Mei 2015

update

17 December 2014

Echt lang geleden...
marten

Wij gaan met z'n vijven 2,5 jaar in Kampala, Oeganda, wonen.

Actief sinds 07 Dec. 2012
Verslag gelezen: 559
Totaal aantal bezoekers 46662

Voorgaande reizen:

07 December 2012 - 31 December 2012

Mijn eerste reis

Landen bezocht: